مقوله ایمنی در ترافیک از جمله نکاتی است که بدون آمادگی و همکاری دستگاه های متعدد مسئول در این زمینه امکان پذیر نیست. در این میان لازم است هر یک از گروه های دخیل در فرآیند ایمنی دارای سطحی از مهارت ها و توانایی ها بوده تا بتوانند به نحوی مناسب از عهده وظایف و مسئولیت های محول شده برآیند. کودکان به عنوانی عضوی مهم از جامعه بشری از جمله آسیب پذیر ترین اقشار در مقابل حوادث و تصادفات رانندگی هستند.
اهمیت حمل و نقل ایمن برای کودکان
از میان بازه های سنی گوناگون کودکان سنین بین 7 تا 12 به دلیل قرارگیری در سال های تحصیل در دبستان و حضور بیشتر همراه با تجربه کمتر در سطح معابر و مسیرها بیش از سایر سنین در معرض خطرات ترافیکی قرار دارند. در کشور ما نیز همانند بسیاری از کشورها، سرویس های مدارس نقشی مهم را در فرایند جابجایی دانش آموزان بر عهده دارند. با توجه به اهمیت وظیفه متصدیان جابه جایی دانش آموزان، دارا بودن مهارت ها و توانایی های مخصوص این شغل برای این افراد ضروری می باشد. در سایر کشورها فرآیند آموزش این افراد طولانی بوده و به صورت ممتد در سال های فعالیت آنها نیز با توجه به دانش و معلومات روز انجام می پذیرد که با توجه عدم وجود این امر در کشور ما، اجرای فرآیند آموزش های تخصصی حرفه ای رانندگان سرویس های مدارس از جمله مهمترین نیازهای کشور ما می باشد. در این مقاله با توجه به اقدامات انجام شده در این خصوص در سایر کشورها و متناسب با امکانات و محدودیت های موجود در کشور، ساختاری برای اجرای آموزش های تخصصی رانندگان سرویس های مدارس با هدف افزایش شاخص های ایمنی ترافیک ارائه می گردد.